اصول اربعه یا کتب اربعه نام چهار مجموعه کتاب حدیثی است که از پراهمیت ترین کتابهای حدیثی نزد شیعه محسوب میشود.
به دلیل درهمآمیختگی احادیث صحیح و جعلی اسلامی، سه تن از بزرگان شیعه، اقدام به گردآوری و نوشتن چهار مجموعه کتاب روایی کردند که به کتب اربعه معروف هستند و مولفان آنها را محمدین ثلاثه اول مینامند؛ زیرا اسامی هر سه محمد و کنیه هر سه ابوجعفر بودهاست (گردآوری : انجمن ناجی) این کتابها عبارتاند از:
۱. الکافی: گردآوری شده توسط محمد بن یعقوب کلینی (متوفای ۳۲۸ یا ۳۲۹ق)، و ۱۶۱۹۹ حدیث دارد.
۲. من لایحضره الفقیه: گردآوری شده توسط ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه قمی ملقب به شیخ صدوق(متوفای ۳۸۱ق) و ۵۹۶۳ حدیث دارد.
۳. تهذیب الاحکام: گردآوری شده توسط ابوجعفر محمد بن الحسن طوسی معروف به شیخ طوسی(متوفای ۴۶۰ق) و ۱۳۵۹۰ حدیث دارد.
۴. الاستبصار فِیمَا اختُلف مِن الاخبار: گردآوری شده توسط شیخ طوسی است و ۵۵۱۱ حدیث دارد.
نقل شده است که حسین بن روح نوبختی(از نائبان خاص امام زمان) ، کتاب کافی را مطالعه کرده و همه ی آن ها را جز چند حدیث تایید کرده است و بعضی از علما معتقدند که کتاب کافی به نظر امام زمان رسیده و ایشان آن ها را تایید نموده و فرموده : الکافی کاف لشیعتنا : یعنی کتاب کافی برای شیعیان ما کافی است .
برگرفته از اصول کافی - ترجمه و توضیح : سید مهدی آیت اللهی