آيه 33 سوره احزاب را تفسير نماييد و بفرماييد كه در جامعه كنوني و با وضعيت حاكم بر جامعه در خصوص حضور زنان در اجتماع، چطور مي توان به اين كلام الهي عمل كرد؟
عمل به كلام الهي در حال حاضر به اين است كه زنان مسلمان،طوري در جامعه ظاهر شوند كه سلامت جامعه دچار مخاطره نشود وحركات آنها سبب تحريك وتهييج شهوات نگردد.حضور در جامعه منع نشده،وخداوند زينت و خودآرايي را نهي نميكند؛ بلكه آنچه در شرع مقدس ممنوع شده است، تبرّج و خودنمايي و تحريك و تهييج به وسيله آشكار ساختن زينت در محافل اجتماعي است؛ چنان كه ميفرمايد: « وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولي »؛ احزاب(33)، آيه 33
بعد از وقوع انقلاب اسلامي تا كنون، زنان كشورمان به صورت گسترده و چشمگيري در فعاليت هاي سياسي و اجتماعي حضور دارند به نحوي كه به هيچ وجه قابل مقايسه با زمان قبل انقلاب و ساير كشورهاي منطقه نيست، اما در عين حال نگاهي به اهداف والاي نظام و انقلاب اسلامي و مقايسه آن با واقعيات موجود بيانگر ايناست كه زنان به مراتب مي توانند نقش و كاركردهاي مهم تر و فعال تري در جامعه ايفا نمايند. جهت دستيابي به چنين هدفي راهكارهاي متعددي وجود دارد كه برخي از آنها در حال حاضر موجود و نيازمند تقويت و يا اصلاح است و برخي نيازمند ايجاد و نوآوري است (گردآوری : انجمن ناجی)
برخي از مهم ترين اين راهكارها عبارتند از:
1. تحصيلات و ارتقاي كمي و كيفي آن در تمامي مقاطع موجود.
2. ترويج فرهنگ سياسي اسلام، به صورت صحيح جهت ايجاد انگيزه و احساس مسئوليت زنان در قبال مسائل سياسي و نحوه صحيح مشاركت در فرآيندهاي مختلف آن.
3. استفاده از كارآمدترين روش ها و ابزارهاي تبليغي و هنري در اين زمينه و ... .
در ادامه برخي مطالب مفيد كه با موضوع سؤال مرتبط است آورده مي شود: زنان و مسئوليتهاي سياسي
در اسلام هيچ گونه تبعيضي بين مرد و زن وجود ندارد؛ بلكه در جنبههاي مختلفي از تساوي برخوردارند: در آفرينش؛ در جنبههاي رواني و معنوي، در شئون همسري، در همدوشي با مردان در زمينههاي مختلفي از سير و سلوك گرفته تا استقلال اقتصادي و... . همان، ص 231
اما هرگز نبايد بين «تساوي» يا «تشابه» اشتباه كرد؛ در اينكه زن و مرد داراي تساوي در حقوق و انسانيت اند، جاي بحث نيست؛ ولي اين سخن به معناي تشابه در حقوق نيست: اصل اين است كه مرد و زن به كمال مقدر خود برسند؛ ولي هر كدام در نظام خاص زيستي، عاطفي و رواني خود. مرتضي مطهري، نظام حقوق زن در اسلام، انتشارات صدرا، 1374
مهم ترين مطلب در اينجا ـ كه اسلام به آن توجه خاص شده ـ مسئلة تفاوت هاي روحي و جسمي زنان و مردان و تفاوت وظايف آنان است (گردآوری : انجمن ناجی) حقيقت غير قابل انكار اين است كه مرد و زن از نظر جسمي و شرايط فيزيولوژيك، با يكديگر متفاوتاند و هر يك براي انجام دادن وظايف ويژهاي آفريده شدهاند. اينكه برخي اصرار دارند اين دو جنس را مساوي در همه چيز قلمداد كنند، اصراري به دور از واقعيت است و مطالعات مختلف علمي آن را انكار ميكند، مرتضي مطهري، نظام حقوق زن در اسلام، بخش هفتم، صص 190 ـ 167، انتشارات حكمت آيا با وجود اين تفاوت آشكار ميتوان گفت: زن و مرد بايد در تمام شئون همراه يكديگر گام برداشته و در تمام كارها مثل هم باشند؟ حتي در جوامعي كه شعار آنها مساوات و برابري بين زن و مرد در تمام جهات است، در عمل غير آن ديده ميشود. براي مثال مديريت سياسي و نظامي بيشتر آنها، در دست مردان است (گردآوری : انجمن ناجی)
واقعيت اين است كه جنس زن براي انجام دادن وظايف متفاوتي با مرد آفريده شده و به همين دليل احساسات متفاوتي دارد. قانون آفرينش، گرمي كانون خانواده و پرورش نسلها را بر عهده او گذاشته و به همين دليل سهم بيشتري از عواطف و احساسات به او داده است (گردآوری : انجمن ناجی) در حالي كه وظايف خشن و سنگين اجتماعي، بر عهده جنس مرد گذاشته شده و سهم بيشتري از دورانديشي به او اختصاص يافته است (گردآوری : انجمن ناجی) بنابراين اگر بخواهيم عدالت را اجرا كنيم، بايد پارهاي از وظايف اجتماعي ـ كه نياز بيشتري به انديشه و مقاومت و تحمّل شدايد دارد ـ بر عهدة مردان گذاشته شود و وظايفي كه عواطف و احساسات بيشتري را ميطلبد، بر عهدة زنان. مكارم شيرازي، تفسير نمونه، جلد 2، ص 164 ذيل آيه 228 سوره بقره، چاپ اول، 1374، چاپخانه مروي، دار الكتب الاسلاميه
قرآن كريم با تصريح به واقعيت حقوقي زنان، عدالت در وضع قوانين را نيز گوشزد كرده است، با اشاره به اين حقيقت كه لازمه اين عدالت عدم برابري بين زنان و مردان در برخي حقوق است، تفسير نمونه، جلد 2، ص 157 و 156 ذيل آيه 228 سوره بقره آنجا كه ميفرمايد: «وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لِلرِّجالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَ اللّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ»؛ «و براي زنان همانند وظايفي كه بر دوش آنها است، حقوق شايستهاي قرار داده شده و مردان بر آنان برتري دارند و خداوند توانا و حكيم است». بقره (2)، آيه 228
در تفسير مجمع البيان آمده است: فضلبن حسن طبرسي، تفسير مجمع البيان، جلد 3، ص 73، مؤسسه الاعلمي بيروت، 1415 قمري؛ نگاه كنيد: تفسير نمونه، جلد 3، ص 362، ذيل آيه 32، سوره نساء ام سلمه ـ يكي از همسران پيامبر ـ روزي به پيامبر اكرم(ص) عرض كرد: چرا مردان به جهاد ميروند و زنان جهاد نميكنند؟! چرا براي ما نصف ميراث آنها مقرر شده است؟! اي كاش ما هم مرد بوديم و همانند آنها به جهاد ميرفتيم و موقعيت اجتماعي آنها را داشتيم! همانند اين پرسشها را ديگر زنان نيز از پيامبر(ص) مطرح كرده بودند كه اين آيه نازل شد: «برتريهايي كه خداوند نسبت به برخي از شما بر بعضي ديگر قرار داده، آرزو نكنيد مردان و زنان هر كدام بهرهاي از كوششها، تلاشها و موقعيت خود دارند و از فضل خدا درخواست كنيد و خداوند به هر چيز دانا است». نساء(4)، آية 32
همان طور كه در شأن نزول اين آيه آمده است، تفاوت سهم ارث مردان و زنان و ديگر تفاوت ها براي جمعي به صورت يك سؤال در آمده بود. آنها گويا توجه نداشتند كه اين تفاوت به جهت آن است كه هزينه زندگي عموما بر دوش مردان است و ديگر تفاوتها نيز به جهت تفاوت از نظر آفرينش و جنسيت و صفات جسمي و روحي است كه همة آنها، بر طبق عدالت و قانون الهي است و اگر غير آن مصلحت بود، براي شما قرار داده ميشد! بنابراين آرزوي تغيير آنها، يك نوع مخالفت با مشيّت پروردگار است كه عين حق و عدالت است (گردآوری : انجمن ناجی)
اما در عين حال اين آيه گوش زد ميكند كه نبايد اين تفاوت جنسيت، سبب شود يكي از اين دو جنس، حقوق ديگري را پايمال كند از اين رو ميفرمايد: «مردان و زنان هر كدام بهرهاي از كوششها و تلاشها و موقعيت خود دارند».
نكته مهم ديگري كه بايد به آن توجه داشت، اهميت و اهتمام اسلام به حفظ حرمت زن و پاسداشت كرامت وي و تأكيد بر حفظ عفت و پاكدامني او است (گردآوری : انجمن ناجی) شايد يكي از فلسفههاي قوانيني كه اين گونه محدوديت ها را براي بانوان قرار داده، در صدد توجه دادن آنان به جايگاه بلند و مرتبه والاي آنان در آيين الهي است و توجه دادن به كرامتي است كه خداوند به آنان بخشيده و فراهم آوردن ضمانتها و تعهدات كافي براي حفظ پاكي و پاكدامني آنان ميباشد. مقاله: محمدي گيلاني، شايستگي زنان براي عهدهداري قضاوت، فصلنامه فقه اهل بيت، تابستان 1376، شماره 10، ص 114 محدودة فعاليت هاي اجتماعي و سياسي زنان
به غير از مشاغل خاصي نظير مرجعيت، قضاوت، امامت ظاهري و رهبري و رياست جمهوري ـ كه به دليل ويژگيهاي خاص اين مشاغل از يك سو و خصوصيات روحي و عاطفي زنان از سوي ديگر ـ در ساير فعاليتهاي اجتماعي و سياسي، هيچ گونه محدوديتي براي زنان، از صدر اسلام تاكنون وجود نداشته است (گردآوری : انجمن ناجی) براساس آموزههاي اسلامي، زنان نيز مانند مردان حق دارند تا انتخاب گر باشند و مخالفت يا موافقت خويش را با نظام حاكم بيان كنند. سراج، مركز پژوهشهاي صدا و سيما، 1380، ص 218
البته دو شرط اصلي وجود دارد: 1. رعايت عفت، حجاب و شئون اسلامي، 2. حفظ حقوق شوهر و فرزندان و نهاد خانواده. اگر اين نكات در مشاركت سياسي، اجتماعي زنان رعايت نشود، همان آثار منفي را در پي خواهد داشت كه در كشورهاي غربي شاهد آن هستيم. آنها نيز هم اكنون در حال بيداري و بازگشت از اين مسير انحرافي ميباشند: چنان كه براساس آمار، دو سوم زنان انگليسي، خانه دار بودن را به اندازه شغل بيرون از منزل مهم و مفيد ميدانند و معتقدند: مسئوليت آنان در داخل خانه است و كسب درآمد و روزي، وظيفه مردان. همچنين در آمريكا بسياري از زناني كه فرزند كوچك دارند، مشاغل خود را رها كرده و به مادران تمام وقت تبديل شدهاند. مجله صبح، ش 75، ص 68
خانم «ويجديس فينبو گادوتيو» ـ نخستين زني كه رئيس جمهور ايسلند شد ـ پس از پايان دوره رياست جمهوري خود، اعلام كرد: حاضر نيست در دوره بعدي در انتخابات شركت كند؛ چون به نظر او «كار در خانه به مراتب آسانتر و لذت بخشتراست و در قبال مردم مسئوليت داشتن كمر شكن است، مردم نميدانند كه داشتن يك مقام عمومي، چه قدر دردسر و خودخوري دارد. نه تنها بايد از منافع كشور دفاع كند؛ بلكه بايد مراقب تاريخ هم باشد تا بعد او را مورد انتقاد قرار ندهند و مسئول خرابيهاي آينده ندانند». مجله صبح، ش 75، ص 68
اين درست همان فرمايش امام علي(ع) در 1400 سال پيش است كه درباره مشاغل سياسي و اجتماعي زنان فرمود: «المراة ريحانه و ليست بقهرمانه»؛ «زن گلي خوشبو است و قهرماني زورمند نيست». نهج البلاغه، نامة 31، ص 129 حجاب وفعاليتهاي اجتماعي زنان:
تجربة انقلاب اسلامي اثبات كرد كه به هيچ وجه، حجاب محدوديت نيست و نه تنها هيچ منافاتي با پيشرفت زنان در عرصههاي مختلف ندارد؛ بلكه عاملي مثبت در مصونيت و حفظ كرامت و شخصيت زنان است (گردآوری : انجمن ناجی) حضور زنان بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در همه صحنههاي اجتماعي، اقتصادي، حماسي، سياسي، علمي، هنري، حقوقي، قانون گذاري و بسياري صحنههاي ديگر با پوشش ديني، نشان داد كه حجاب، كمترين ركودي در فعاليتهاي اجتماعي زن پديد نميآورد؛ بلكه خودنمايي و بيحجابي است كه زن را به حواس پرتي و ركود ميكشاند و فرصت گران بهاي او را براي تزيين و خودآرايي هدر ميدهد و پس از خروج از منزل نيز او را به نمايش تن و حفظ آرايش وا ميدارد و به نماياندن جاذبههاي زنانگي خود، فعاليتهاي مردان را با ركود رو به رو ميسازد!! به علاوه آثار بسيار مخربي بر فرهنگ، نهاد خانواده و آينده جامعه انساني به دنبال دارد. بنابراين اين حجاب نيست كه باعث ركود ميشود؛ بلكه برعكس بي حجابي است كه سبب ركود فعاليتهاي هر دو قشر زن و مرد خواهد شد. نگاهي گذرا به شبهات حقوقي پيرامون مسائل زنان، مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما، 1380، ص 250
علاوه بر اينكه حجاب يكي از احكام و ضرورتهاي دين مبين اسلام است (گردآوری : انجمن ناجی)
انجمن ناجی http://najiforum.ir/forum-921.html